Αυτόβιο 2

Απόψε, να πιω λίγο
νερό από τα χείλη σου θέλω,
και μετά να αφεθώ
στις προσταγές σου.

Να νοιώσω την θέρμη των
ματιών σου καθώς με
καθηλώνουν με το μαγικό
σου βλέμμα,

και σε μυθικούς τόπους,
να χαθώ με μόνη μου παρέα
την θύμηση της
φωνής σου.

Απόψε, να λιώσω σαν
κερί στην ηδονή των χεριών
σου θέλω, να με πλανέψεις με
ιστορίες και με πειράγματα

να σμίξουν ατάραχες οι
μορφές μας, να χαθούν στην
κιβωτό της στιγμής και να
μας πάνε σε κόσμους αλλαγμένους.

Απόψε, να βουτήξω, γυμνός,
στων ματιών σου την ατελείωτη
θάλασσα θέλω, και να πνιγώ,
ανήμπορος να σου αγγίξω το χέρι.